Ostatni tydzień Adwentu w liturgii Kościoła.

 z tradycyjnego nauczania...

OSTATNI TYDZIEŃ ADWENTU to czas, kiedy w liturgii Kościół przygotowuje się do przyjęcia Zbawcy świata. Przez liturgię prowadzą nas tzw. Wielkie antyfony – „O” antyfony.

Tradycja przypisuje je Św. Grzegorzowi Wielkiemu, a obecny ich układ powstał dzięki Amalariuszowi z Metzu w IX w. Są to antyfony, które Kościół śpiewa podczas nieszporów do hymnu Magnificat, których treść jest zaczerpnięta z ksiąg Starego Testamentu, są wezwaniem do poszczególnych tytułów jakie tradycja biblijna przypisuje osobie Chrystusa. Rozpoczynając od 17-tego grudnia kolejne wezwania : 

1) pierwsze – „O Sapientia”, czyli „O Mądrości”,

2) drugie – „O Adonaj” – „O Panie” – jedno z imion Pana Boga,

3) trzecie – „O Radix Jesse” – „O Korzeniu Jessego” – królu Dawida,

4) czwarte – „O Clavis David” – „O Kluczu Dawida”,

5) piąte – „O Oriens” – „O Wschodzie”,

6) przedostatnia – „O Rex genitum” – „O Królu oczekiwany”,

7) i ostatnia – „O Emmanuel” – Bóg z nami.

Ciekawa jest konstrukcja tych antyfon. Pierwsze litery tych wezwań, poczynając od ostatniej do pierwszej, tworzą zawołanie: ERO CRAS - JUTRO PRZYBĘDĘ.

___

"Rorate caeli śpiewnik na okres Adwentu" str. 46-47