Katolicyzm ma własność pionu – odchyleń nie znosi.
Cytaty na nasze czasy:

"Jeśli kiedykolwiek zetkniecie się z chlubiącymi się tym, że są wierzący, że są oddani Papieżowi, i chcą być katolikami, ale nazwanie klerykałami mają za największą obrazę, powiedźcie uroczyście, że oddane dzieci Papieża to ci, którzy są posłuszni jego słowu i we wszystkim go słuchają, a nie ci, którzy czynią zabiegi, by uniknąć wypełnienia jego rozkazów lub aby naleganiem godnym ważniejszych spraw wymusić na nim zwolnienia czy dyspensy tym boleśniejsze, im większe wyrządzają szkody lub zgorszenie. [...]"

(Fragment przemówienia św. Piusa X wygłoszonego do kardynałów na konsystorzu 27 maja 1914 r. - Testament duchowy św. Piusa X)

sobota, 31 grudnia 2022

Podsumowanie mijającego, 2022 Roku Pańskiego.

Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec…

 

 Kończymy właśnie kolejny ciężki rok, któryś już z kolei, który historia z pewnością zaliczy do ciągu ciężkich wyjątkowo lat, do okresu wielkiego kryzysu. Od początku borykamy się z szalejącą inflacją i kryzysem gospodarczym, będącym bezpośrednim skutkiem tzw. P[l]andemii. Do tego, od lutego b.r. doszła "dziwna wojna" tocząca się na wschód od naszego Kraju, między Federacją Rosyjską a Ukrainą. Jest to wojna dziwna pod wieloma względami, m.in. dlatego że wg. wszelkich przewidywań powinna zakończyć się w ciągu kilku dni, maksymalnie tygodni, a trwa już prawie rok, przy czym jej końca nie widać. Nie wiemy jak sytuacja rozwinie się w kolejnych miesiącach, i jaki będzie to miało wpływ bezpośrednio na nas, na nasz Kraj i nasze bezpieczeństwo. Już teraz borykamy się z ogromnym problemem fali ludności przesiedleńczej ze wschodu, a to może być dopiero przedsmak tego co nas czeka. Oby tylko dobry Bóg był dla nas łaskawy i zachował nas przed niebezpieczeństwem wojny na naszym terytorium, czy co chyba jeszcze gorsze, przed światowym konfliktem nuklearnym. Prośmy naszą Królową, Matkę Najświętszą o ratunek!

Ten rok był także wyjątkowo smutny zwłaszcza z tego powodu, że straciliśmy dwóch katolickich biskupów, przede wszystkim w święto Matki Bożej Dobrej Rady, 26 kwietnia odszedł do Domu Ojca, przeżywszy 70 lat, umiłowanej pamięci duszpasterz kościoła św. Gertrudy Wielkiej ; J. Exc., śp. x. bp Daniel L. Dolan (ur. 28 maja 1951 roku w Detroit, konsekrowany na biskupa 30 listopada 1993 roku przez J. Exc. x. biskupa Marka Pivarunasa) który wielokrotnie okazywał nam wyrazy uznania i wsparcia oraz błogosławił naszym dziełom, a także, 7 marca (w święto św. Tomasza z Akwinu), zmarł w wieku 66 lat założyciel zgromadzenia Słudzy Jezusa i Maryi, J. Exc., śp. x. bp Andreas Morello (ur. w Argentynie w 1955 roku, konsekrowany na biskupa 30 listopada 2006 roku przez J. Exc. x. biskupa Roberta Neville).

Jednocześnie, świat nie znosi pustki, więc ten rok był również radosny i obfity w łaski. W miejsce, niejako, dwóch zmarłych biskupów, Bóg obdarzył swój Kościół trzema nowymi biskupami. W lutym bp. Pio Espina y Leopold z kościoła San José (Molinari, Argentyna), został konsekrowany przez Jego Ekscelencję biskupa Martína Dávilę z Meksyku. 18 maja został natomiast konsekrowany J. Exc. x. Bp. Karol J. McGuire, w kościele pw. św. Gertrudy Wielkiej, w Cincinnati (Ohio), przez J. Exc. x. Bp'a Roderyka da Silvę (na następcę zmarłego bp'a Daniela Dolana). 30 listopada, w święto św. Andrzeja Apostoła, konsekrowany został bp. Germán Fliess.

wtorek, 27 grudnia 2022

Kazania na święto św. Szczepana (Wrocław, 26 XII).

26 grudnia 2022 roku x. Rafał Trytek ICR wygłosił kazania, których wysłuchali wierni w trakcie Mszy Świętych w Krakowie i Wrocławiu. Tego dnia Kościół wspomina Pierwszego Męczennika, świętego Szczepana, wskazującego katolikom, co mają czynić, aby osiągnąć niebo. Św. Szczepan jako świadek, że nasz Pan Jezus Chrystus zasiada po Prawicy Ojca, stał się prawzorem męczenników i wyznawców. Złożył świadectwo pod natchnieniem Ducha Świętego, lecz odpowiedzią tych, którzy je usłyszeli, było zatykanie uszu, następnie zaś – kamienowanie. Tak bowiem działa zepsuta natura ludzka: nawet najoczywistsze prawdy negowane są przez wzgląd na życiowy komfort, przyjemność lub interesy. Również współcześnie wielu wyrzekło się Tradycji katolickiej, gdyż tak im było wygodniej. Ten stan rzeczy wynika z grzechu, z dobrowolnego tkwienia w nim i odrzucenia spowiedzi. Wówczas grzechy przestają być rozpoznawane jako zło, jawiąc się najwyżej jako drobne ułomności.

Św. Szczepan zmarł ze słowami przebaczenia na ustach. Taka śmierć jest znakiem wybraństwa do nieba. Umiejętność modlitwy za prześladowców jest wielką łaską. W roku 2023 jako Polacy powinniśmy uczcić kolejnego męczennika – św. Jozafata Kuncewicza OSBM, Rusina z pochodzenia i członka naszego narodu politycznego, wielkiego patrioty i miłośnika polskiej kultury. Św. Jozafat jako arcybiskup umacniał unię brzeską, lecz jej prawdziwy tryumf nastał po jego śmierci – unici zyskali w nim wybitnego patrona, a kolejne diecezje powracały do jedności ze Stolicą Apostolską.

Po rozbiorach Moskwa rozbiła jedność Wiary, niszcząc unię i aż do 1905 r. prześladując katolików. Unia przetrwała natomiast na terenie monarchii Habsburgów. Wprawdzie polityka religijna cesarzy austriackich nie była wolna od błędów, pokłosia józefinizmu, lecz pomazańcy Boży wypełnili swoje obowiązki, chroniąc Wiarę. Również dzięki temu, kiedy podczas Soboru Watykańskiego decydowano o przyjęciu dogmatu o nieomylności papieża, wszyscy biskupi z Galicji, w przeciwieństwie do hierarchów z innych krajów monarchii, oddali głosy za dogmatem. Lwów znany był w tym czasie jako najbardziej katolickie z miast.

Czcijmy świętego, który przyczynił się do chwały katolickiej Najjaśniejszej Rzeczpospolitej.


Adres siedziby Kaplicy
ul. Powstańców Śląskich 114, Wrocław
Wejście na 1 piętro schodami na zewnątrz

sobota, 24 grudnia 2022

Życzenia od Redakcji na Święta Bożego Narodzenia.

A SŁOWO CIAŁEM SIĘ STAŁO i zamieszkało między mami.

Szanowni Państwo, drodzy Czytelnicy, Przyjaciele i Dobroczyńcy!

Życzymy Wam wszystkim, radosnych i błogosławionych Świąt Narodzenia Pańskiego, niech Boża Dziecina przez wszechpośrednictwo Niepokalanej Matki Bożej, Najśw. Maryi Panny obdarzy nas wszystkich prawdziwą radością i pokojem.

W imieniu Redakcyj, członków i sympatyków,

Prezes Stowarzyszenia im. x. dr Piotra Semenenko, Redaktor Naczelny Pisma "Myśl Katolicka - Organ Katolików Świeckich" i portalu "Tenete Traditiones",

Michał Paweł Mikłaszewski

środa, 21 grudnia 2022

Dwaj biskupi. Obrazek z przeszłości.

Kościół katedralny w Łucku

DWAJ BISKUPI

(Obrazek z przeszłości)

BERLICZ SAS

––––––––

Ksiądz Kasper Cieciszewski, arcybiskup Mohylewski, metropolita kościołów rzymsko-katolickich w Rosji, zmarły w Łucku w 1831 r., był postacią historyczną wysokiego znaczenia pod względem obywatelskim, duchownym i humanitarnym. O zasługach jego publicznych zamilczę, bo komuż nie są znane? Za Stanisława Augusta był on już biskupem Kijowskim, i zasiadał podczas czteroletniego sejmu w senatorskim krześle wespół z biskupami: Okęckim, Poznańskim, Szembekiem, Płockim, Turskim, Łuckim, których światłemu patriotyzmowi i cnotom kapłańskim, dzieje ojczyste sprawiedliwą pochwałę oddały. W epoce rozkładu narodowego społeczeństwa, kiedy tradycjonalną surowość obyczajów toczyć zaczęła rdza zepsucia, miło spocząć myślą na człowieku wyłącznym, dzielącym z niewielu podobnymi sobie zasługę wierności zasadom, którymi istniały dawne polskie pokolenia, chciwe szacunku świata i błogosławieństwa nieba. Takim to właśnie człowiekiem był ksiądz Cieciszewski. Zająwszy metropolię, po śmierci księdza Bohusza Siestrzeńcewicza, człowieka światowego, ubiegającego się gorliwie o dworskie fawory, Cieciszewski, zamiast przebywać w Petersburgu, osiadł w Łucku, gdzie się całkiem poświęcił obowiązkom wysokiego mandatu swego. Sława rozumu, dobroczynności i wzorowych cnót kapłańskich, rozbrzmiała imię jego szeroko. Aleksander I obsypał go całą plejadą gwiazd swoich i orderów; odwiedzał go często, i długo sam na sam zwykł z nim poufnie obcować. Wielki Książę Konstanty, pod którego zarządem zostawały podówczas Podole i Wołyń, nie minął nigdy Łucka, bez oddania hołdownej wizyty sędziwemu pasterzowi, u nóg którego lubił siadać na stołeczku, i tak à huis clos rozmawiać.

Kiedym w 1828 r. odwiedził babkę moją, panią kasztelanową Trocką, w Łaurowie, zbliżały się już dnie wielkopostne, zwykle przepędzane przez nią w Łuckim klasztorze panien Wizytek. Przygotowania pobożnej pielgrzymki zastałem rozpoczęte. Poczciwy Kozik (1) krzątał się i zwijał, ile mu lata pozwalały. Ładowano fury, pakowano powozy, hojniej karmiono stare koniska dla rozbudzenia w nich sił, postem i wiekiem nadwątlonych. Sama babunia, wielce rada z przybycia mego, powtarzała mi ciągle: "Pojedziesz ze mną – przedstawię ciebie à Monseigneur – C'est un saint! – Il fait des miracles!".

W dniu wyjazdu powołała do siebie mentora mojego, pana Gusseka (2), i rzekła doń: "Biorę z sobą wnuka mego. Asan zostaniesz w Łaurowie z p. Kozikiem. Jesteś lutrem, a więc niegodnym być w tak świętym miejscu jak Łuck, où réside Monseigneur l'Archevèque Cieciszewski". Po tej oryginalnej tyradzie, którą Gussek, titulo rozumnego człowieka, kornie i cierpliwie wysłuchał, wsiedliśmy do powozu i ruszyliśmy, wlokąc za sobą całą karawanę fur i wozów z prowizjami dla klasztoru.


Nowy numer "Myśli Katolickiej - Organu Katolików Świeckich" (XI — XII AD 2022).

   Z największą przyjemnością oddajemy do rąk naszych czytelników kolejny, dwudziesty trzeci numer naszego czasopisma świeckich katolików integralnych w Polsce.[...] 

Zachęcamy wszystkich czytelników do lektury.

W numerze między innymi:

Od redakcji.

„Gaudete in Domino”, mamy polskiego diakona!

J. Exc. Bp Marek A. Pivarunas CMRI: List Rektora seminarium Mater Dei, grudzień AD 2022.

Biskup Guérard des Lauriers OP: Katolik na Mszy una cum

Nowy biskup rzymskokatolicki – J. Exc. x. Bp Germán Fliess ICR. Deo gratias!


      Wszystkie osoby zainteresowane otrzymaniem papierowej lub cyfrowej wersji tego numeru jak również otrzymywaniem prenumeraty kolejnych numerów (cyfrowej bądź papierowej) proszone są o kontakt na adres e-mail naszej redakcji: myslkatolicka@gmail.com .

Serdecznie zapraszamy do kontaktu i współpracy wszystkich ludzi dobrej woli!

INFORMACJA O ZRZUTCE !!! :

Powstała nowa zrzutka internetowa na cele prowadzenia naszej działalności, przede wszystkim na regularne wydawanie naszego czasopisma w coraz lepszej formie wizualnej i merytorycznej, wydawanie kolejnych broszur oraz kalendarza na przyszły, 2023 Rok Pański. Serdecznie zachęcamy do choćby symbolicznego wsparcia!

Link do nowej zrzutki: https://zrzutka.pl/8rxzx2

wtorek, 20 grudnia 2022

J. Exc. Bp Marek A. Pivarunas CMRI: List Rektora seminarium Mater Dei, Adsum, Grudzień AD 2022.

  BMARK APIVARUNAS CMRI

––––––––

LIST REKTORA SEMINARIUM MATER DEI

   Drodzy Przyjaciele i Dobroczyńcy,

   Duchowni i seminarzyści Seminarium Duchownego Mater Dei życzą Wam, Waszym rodzinom i przyjaciołom radosnych i błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia oraz pełnego łaski Nowego Roku!

   Ten numer Adsum został opublikowany z opóźnieniem ponieważ chcieliśmy podzielić się zdjęciami z naszych niedawnych święceń niższych i wyższych. Jest to nasz zwyczaj, aby uczcić Naszą Błogosławioną Matkę, naszą Patronkę, przez święcenia w grudniu, w jej święto – Matki Bożej z Guadalupe, 12 grudnia.

   Pragniemy pogratulować Franzowi i Leopoldowi Traunerom (Austria), Krysztofowi Handke (Polska), i Noah'owi Ellis (Kentucky) z okazji otrzymania przez nich niższych święceń ostiariusza i lektora; Bratu Alfonsowi Vincent CMRI (Idaho) z okazji otrzymania święceń niższych egzorcysty i akolity; ks. Caleb'owi Armour (Szkocja), ks. Giles'owi Pardue (Alabama), ks. Matias'owi Chimenton (Argentyna), ks. Adamowi Craig (Michigan), ks. Wojciechowi Więckowskiemu (Polska) i Bratu Alojzemu Hartmanowi CMRI (Arizona) z okazji przyjęcia Diakonatu.

   W tym okresie Adwentu, nasza Święta Matka Kościół często w liturgii przedstawia nam proroctwa Starego Testamentu, zwłaszcza proroka Izajasza. Jakże cudownie Bóg zapowiadał przyjście długo oczekiwanego Boskiego Mesjasza. W pierwszym rozdziale Izajasza czytamy: "Poznał wół Pana swego, y osieł żłób Pana swego: a Izrael mię nie poznał, a lud móy nie zrozumiał". Na zakończenie każdej Mszy Świętej, przypomina nam o tym recytacja Ostatniej Ewangelii: "Na świecie był, a świat iest uczynion przezeń, a świat go nie poznał. Przyszedł do własności, a swoiż go nie przyięli". (Jan 1:1-14) Ponownie Isajasz przepowiedział najbardziej niesamowite wydarzenie: "Oto Panna pocznie y porodzi syna, y nazową imię iego Emmanuel [Bóg z nami]." (Izajasza 7:14) Dwa rozdziały później ten sam prorok kontynuował opis naszego Boskiego Zbawiciela: "Abowiem maluczki narodził się nam, y syn iest nam dany, y stało się panowanie na ramieniu iego: y nazową imię iego: Przedziwny, radny, Bóg, mocny, ociec przyszłego wieku, kśiążę pokoiu." (Izajasz 9:6) Wreszcie w Księdze Mądrości, napisanej około stu lat przed przyjściem Chrystusa, czytamy: "Gdy bowiem wszytko było w spokoynem milczeniu, a noc w swym biegu pół drogi miała, wszechmocne słowo twoie z nieba, z stolice królewskiéy, srogi walecznik, w pośrzodek straconéy źiemie przyszkoczyło" (Mądrość 18:14-15) Gdy prorok Micheasz przepowiedział, że Mesjasz narodzi się w Betlejem, widzimy Opatrzność Bożą w dekrecie Cezara Augusta, który miał sprowadzić świętego Józefa i Matkę Bożą do Betlejem.

   Wszystkie te piękne proroctwa  są potężnym przypomnieniem nam, że Bóg jest wszechwiedzący, zna przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. To powinno nas inspirować do wielkiej ufności w Jego Boską Opatrzność w naszym życiu.

Z moimi modlitwami i błogosławieństwem,

Jego Ekscelencja ks. Bp. Marek A. Pivarunas, CMRI



poniedziałek, 12 grudnia 2022

x. Rafał Trytek — kazanie na III Niedzielę Adwentu AD 2022 (Wrocław, 11 XII)

Wraz z III Niedzielą Adwentu (Gaudete) rozpoczyna się radośniejsza część oczekiwania – Pan Jezus jest już blisko. Po raz kolejny, jak przed tygodniem, w czytaniu z Ewangelii pojawia się św. Jan Chrzciciel – tym razem świadczy, że Syn Boży jest Mesjaszem. Wyznając, że Zbawiciel poprzedzał go, św. Jan, przewyższający proroków Starego Testamentu, potwierdza również, iż wie, że Chrystus jest Bogiem.

Nagrodą za wierność było męczeństwo, jakie św. Jan przyjął, kiedy wystąpił przeciwko monarszej niemoralności. Bóg przygotował mu szczególny wieniec chwały. Ten przywilej – męczeństwa krwawego lub krwawego – otrzymali także inni wierni, którzy podążyli za Chrystusem. To właśnie charakterystyczny element dziejów Kościoła: wybrani przez Boga zmagali się z cierpieniem. Jako przykład duszpasterz Tradycji wskazał Anielę Salawę, której setna rocznica śmierci minęła 12 marca. Była duszą, którą wybrał nasz Pan, aby znalazła wypełnienie powierzonej jej misji jako prosta służąca. W tej bowiem pracy, po przybyciu do Krakowa, otrzymała prawdziwe uświęcenie.

Kazań, 11 grudnia 2022 roku wygłoszonych przez x. Rafała Trytka ICR, wysłuchali wierni zgromadzeni na Mszach Świętych w Krakowie i Wrocławiu. Zapraszamy do zapoznania się z nagraniami:



Adres siedziby Kaplicy
ul. Powstańców Śląskich 114, Wrocław
Wejście na 1 piętro schodami na zewnątrz

czwartek, 8 grudnia 2022

NIEPOKALANE POCZĘCIE NAJŚW. MARYI PANNY.

 „Ku chwale świętej i nierozdzielnej Trójcy, ku czci i ozdobie Panny Bogarodzicy, ku podwyższeniu wiary katolickiej i pomnożeniu chrześcijańskiej religii, mocą Pana naszego Jezusa Chrystusa, błogosławionych apostołów Piotra i Pawła oraz Naszą oświadczamy, ogłaszamy i stanowimy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna w pierwszej chwili poczęcia szczególną wszechmocnego Boga łaską i przywilejem, przez wzgląd na zasługi Chrystusa Jezusa Zbawiciela rodu ludzkiego, zachowana była wolna od wszelkiej skazy pierworodnej winy, jest od Boga objawiona, a przeto od wszystkich wiernych mocno i stale ma być wierzona. Z tego powodu jeśliby ktoś inaczej, Boże uchowaj, miał sądzić, niż My o tym zawyrokowaliśmy, niechże pozna i na przyszłość o tym wie, że sam na siebie wydał wyrok potępienia, że stał się rozbitkiem w sprawach wiary i odpadł od jedności z Kościołem, a nadto przez sam ten fakt ściągnął na siebie kary prawem przewidziane, jeżeli błędną swoją myśl przekazuje innym w słowie, piśmie albo jakimś innym sposobem to uzewnętrznia.

Słowa Nasze wieszczą radość, a język Nasz opowiada wesele, Jezusowi Chrystusowi Panu naszemu ślemy i zawsze zasyłać będziemy najpokorniejsze a zarazem i największe podziękowanie, że przez szczególne swe dobrodziejstwo zezwolił Nam, niegodnym, to postanowić i złożyć w ofierze czci, chwały i wysławienia Najświętszej Matki Jego. Ta najświętsza Dziewica, cała piękna i Niepokalana, potwornego smoka jadowitą głowę starła, przynosząc światu zbawienie. Ona jest chwałą proroków i apostołów, Ona chlubą męczenników, a wszystkich świętych weselem i koroną. Ona jest ucieczką dla wszystkich zostających w niebezpieczeństwie, Ona najwierniejszą wspomożycielką, a dla całego świata najmożniejszą u Jednorodzonego Syna swego pośredniczką i orędowniczką. Ona jest najwspanialszą krasą i ozdobą Kościoła świętego, a jako najmocniejsza obrona, Ona pokonała wszelkie herezje. Lud wierzący i całe narody z największych wszelkiego rodzaju nieszczęść Ona wyrwała, a i Nas samych uwolniła od tylu grożących niebezpieczeństw. Toteż pełni nadziei i z całkowitym zaufaniem zwracamy się do Niej, że raczy Ona przemożną swoją opieką sprawić, by święta Matka nasza Kościół katolicki, pokonawszy wszelkie przeciwności i błędy, u wszystkich narodów na całej ziemi umacniał się z dnia na dzień, kwitł i panował "od morza do morza i od rzeki aż po krańce ziemi", by zażywał wszelkiego pokoju, swobody i wolności. Raczy też Ona sprawić, że winni otrzymają przebaczenie, chorzy lekarstwo, małoduszni siłę, strapieni pociechę, a pozostający w niebezpieczeństwie pomoc; wszyscy błądzący, odrzuciwszy błąd umysłu, powrócą na drogę prawdy i sprawiedliwości, a tak nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz.

Niechże wszyscy najmilsi Nam synowie katolickiego Kościoła usłyszą te Nasze słowa, a z tym gorętszym oddaniem w pobożności, religijności i miłości czczą, wzywają i upraszają Najświętszą Rodzicielkę Boga Dziewicę Maryję bez grzechu pierworodnego poczętą. Niech we wszystkich niebezpieczeństwach, uciskach, potrzebach, wątpliwych i groźnych okolicznościach z całym zaufaniem biegną do Tej najmilszej Matki miłosierdzia i łaski. Niczego bowiem bać się, o niczym rozpaczać nie potrzeba, gdy Ona przewodzi, gdy Ona radzi, gdy Ona sprzyja, gdy Ona broni: macierzyńskie bowiem mając serce dla nas, zabiegając o nasze zbawienie, troszczy się o cały rodzaj ludzki. Pan Ją przecież ustanowił królową nieba i ziemi, a wyniesiona ponad wszystkie chóry aniołów i zastępy świętych, stojąc po prawicy Jednorodzonego Syna swego Pana naszego Jezusa Chrystusa, najprzemożniej wyprasza wszystko swymi matczynymi błaganiami i czego szuka, znajduje, czyli nigdy nie zawodzi.

wtorek, 6 grudnia 2022

JOHN DALY: Arcybiskup Lefebvre a sedewakantyzm


 "Ex verbis enim tuis justificaberis, et ex verbis tuis condemnaberis".

"Albowiem ze słów twoich będziesz usprawiedliwiony, i ze słów twoich będziesz potępiony".

(Mt. 12, 37)      (Cytat od red. Ultra montes)

––––––

O ile nam wiadomo, arcybiskup Marceli Lefebvre (wbrew oczywistym faktom, zaprzeczając samemu sobie i odmawiając wypełnienia swojego obowiązku jako biskupa – red. U. m.) nigdy wyraźnie nie stwierdził, że Jan Paweł II nie jest prawdziwym papieżem. Tak więc jeśli podzielimy kościelne spektrum opinii na dwie kategorie, tych, dla których Stolica Apostolska jest legalnie wakująca (stanowisko czysto katolickie – red. U. m.) oraz tych, dla których jest ona legalnie obsadzona (stanowisko schizmatycko-heretyckie uznające prawowitość modernistycznych uzurpatorów – red. U. m.), to arcybiskup Lefebvre znajdzie się w obozie niesedewakantystycznym.

Jednakże takie podziały nie zawsze bywają pomocne... (szczególnie w przypadku osoby wypowiadającej sprzeczne oświadczenia – red. U. m.). Istnieją inne kryteria oceny. Czy arcybiskup Lefebvre dopuszczał, że sedewakantyści równie dobrze mogą mieć rację? Czy uważał ich za prawych członków Kościoła? Czy przyznał, że jego wytrwałe uznawanie Jana Pawła II bardziej wynikało z heroicznie ostrożnego wahania niż jakiegokolwiek gruntownego przeświadczenia? Czy przewidywał ogłoszenie wakatu Stolicy Apostolskiej, jeśli sytuacja się nie zmieni? Czy podkreślał, że rozstrzygnięcie kwestii czy "papieże" Vaticanum II są czy też nie są prawdziwymi papieżami pozostaje ważnym obowiązkiem, którego nie da się uniknąć? Czy uważał, że Vaticanum II było jednoznacznie schizmatyckie? Czy uważał, że Vaticanum II było jednoznacznie heretyckie? Czy sądził, że ortodoksyjna interpretacja Vaticanum II jest niemożliwa? Czy odrzucił zupełnie wszystkie soborowe reformy? Czy oświadczył, że Vaticanum II spowodował powstanie nowej, fałszywej i schizmatyckiej religii? Czy zaprzeczył, aby członkowie nowego kościoła Vaticanum II byli katolikami? Czy wątpił w ważność nowych obrzędów Mszy, święceń kapłańskich i konsekracji biskupich? Czy uważał, że Jan Paweł II i jego zwolennicy podlegają już ekskomunice? Czy cieszył się z faktu iż odłączył się od Kościoła Jana Pawła II? Czy świadomie angażował sedewakantystycznych profesorów do seminarium w Ecône, wyświęcał i przydzielał stanowiska sedewakantystycznemu duchowieństwu oraz wysyłał swych seminarzystów by zdobywali duszpasterskie doświadczenie u sedewakantystycznych kapłanów?

Dla wielu może to być zaskakującym, a nawet oszałamiającym, ale odpowiedź na wszystkie powyższe pytania brzmi "tak", o czym się niebawem przekonamy. Lecz na wstępie należy podkreślić, że nie analizujemy przekonań arcybiskupa Lefebvre'a po to, aby uznać je za koniecznie trafne i rozsądne pod każdym względem. Nie przeczymy również, że na temat wielu wspomnianych tu kwestii można przytoczyć wiele jego innych jawnie sprzecznych wypowiedzi. Zainteresowanie postawą śp. prałata wobec soborowego kościoła leży gdzie indziej. Wrócimy do tego tematu po wykazaniu, że arcybiskup rzeczywiście wyrażał poglądy, jakie mu przypisujemy. W tym celu powtórzymy powyższe pytania, pozwalając by odpowiedziały na nie własne słowa i czyny arcybiskupa.