Katolicyzm ma własność pionu – odchyleń nie znosi.
"Jeśli kiedykolwiek zetkniecie się z chlubiącymi się tym, że są wierzący, że są oddani Papieżowi, i chcą być katolikami, ale nazwanie klerykałami mają za największą obrazę, powiedźcie uroczyście, że oddane dzieci Papieża to ci, którzy są posłuszni jego słowu i we wszystkim go słuchają, a nie ci, którzy czynią zabiegi, by uniknąć wypełnienia jego rozkazów lub aby naleganiem godnym ważniejszych spraw wymusić na nim zwolnienia czy dyspensy tym boleśniejsze, im większe wyrządzają szkody lub zgorszenie. [...]"
(Fragment przemówienia św. Piusa X wygłoszonego do kardynałów na konsystorzu 27 maja 1914 r. - Testament duchowy św. Piusa X)
wtorek, 24 stycznia 2023
x. Rafał Trytek — kazanie na III Niedzielę po Objawieniu AD 2023 (Wrocław).
czwartek, 19 stycznia 2023
Posłuszeństwo Papieżowi i katolicy integralni – Msgr. Giovanni Volpi, Biskup z Arezzo.
Posłuszeństwo Papieżowi i katolicy integralni (1)
MSGR. GIOVANNI VOLPI
BISKUP AREZZO
––––––––
Urobić w duchu Chrystusowym duchowieństwo i lud – to najwyższe zadanie Biskupa. Tę prawdę właśnie chciał nam przypomnieć obecnie panujący Papież Pius X, nie tylko w pierwszej Swej Encyklice, lecz jeszcze w Swym przedziwnym upomnieniu do kleru "Haerent animo", by prawda ta była nam zawsze przytomna i ożywiała wszystkie czyny nasze.
Jakimże jednak, Czcigodni Bracia, jest ów duch Chrystusowy, który powinien przenikać nasze życie, by każdy z nas mógł powiedzieć z Apostołem: "Żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus" (Galat. II, 20)?
Niewątpliwie jest to duch posłuszeństwa.
Chrystus "sam się poniżył, stawszy się posłusznym aż do śmierci, a śmierci krzyżowej; dlatego i Bóg wywyższył Go i darował Mu imię, które jest nad wszelkie imię" (Filipens. II, 8. 9). – "Mój pokarm jest, mówił Jezus, abym czynił wolę Tego, który mnie posłał, abym wykonał sprawę Jego" (Jan IV, 34). – "Nie mogę ja sam od siebie nic czynić. Jako słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy, iż nie szukam woli mojej, ale woli Tego, który mnie posłał" (Jan V, 30). – "Bom zstąpił z nieba, nie iżbym czynił wolę moją, ale wolę Onego, który mnie posłał" (Jan VI, 38).
Stąd wynika, że dopóki wierni nie nauczą się poddawać swego sądu pod sąd tego, kto nad nimi jest postawiony, i przystosowywać swej woli do woli tego, kto nimi rządzi, czyniąc to nie z musu i z bojaźni, lecz chętnie i z przyjemnością, tak, by każdy mógł powiedzieć: "Mój pokarm jest, abym czynił wolę Tego, który mnie posłał", – dopóty nie będzie można powiedzieć, że Chrystus żyje wśród nas.
Któż to bowiem powierzył nam wśród ludzi posłannictwo święte i postanowił nas światłością świata i solą ziemi? Jezus Chrystus przez Swych przedstawicieli, którymi są prawowici przełożeni duchowni. Mamy więc ścisły obowiązek pełnić wolę tych, od których otrzymaliśmy posłannictwo, gdyż wola ich jest wolą Boga. A ponieważ w Kościele Katolickim Papież Rzymski jest Głową, czyli rządzi wszystkimi i rozkazuje wszystkim, jako ten, którego opiece powierzona została cała trzoda Chrystusowa – przeto każdy z nas winien sobie uważać za najwyższą chlubę móc zawsze w całej prawdzie mówić o Papieżu: "Ja, co się Mu podoba, zawżdy czynię" (Jan VIII, 29).
niedziela, 15 stycznia 2023
J. Exc. Bp Marek A. Pivarunas CMRI: List Rektora seminarium Mater Dei, Adsum, Styczeń AD 2023.
BP MARK A. PIVARUNAS CMRI
––––––––
LIST REKTORA SEMINARIUM MATER DEI
Relikwiarz św. Trzech Króli, katedra w Kolonii. |
Drodzy Przyjaciele i Dobroczyńcy,
Mam nadzieję, że okres Bożego Narodzenia był dla Was błogosławiony pokojem i radością, a Nowy Rok będzie dla Was pełen łaski.
W tym okresie Epifanii, świętujemy objawienie się naszego Boskiego Zbawiciela Magom za pomocą cudownej gwiazdy. Możemy czerpać inspirację od tych Mędrców za ich współpracę z łaską, ich determinację, by pokonać wszystkie przeszkody, by znaleźć nowonarodzonego Króla Żydów, i ich wytrwałość w dążeniu do ofiarowania Mu swoich darów (złoto dla króla, kadzidło dla prawdziwego Boga, i mirrę na Jego pochówek).
Co za uderzające podobieństwo istnieje między powołaniem Mędrców a powołaniem młodego człowieka do świętego kapłaństwa! Powołanie do kapłaństwa objawia się młodemu człowiekowi poprzez wewnętrzne natchnienie Ducha Świętego, aby był drugim Chrystusem – aby mógł być zdolnym do składania Świętej Ofiary Mszy Świętej i do zapewniania zbawienia duszom przez głoszenie im Ewangelii i udzielanie Sakramentów św. To wewnętrzne natchnienie musi być duchowo żywione przez jednostkę. Musi on pielęgnować swoje powołanie przez modlitwę, lekturę duchową i medytację, aby lepiej poznać i docenić swoje święte powołanie. W ten sposób młody człowiek, podobnie jak Magowie, musi współpracować z łaską Bożą, i podążać za „gwiazdą” swojego powołania. W tym procesie bez wątpienia napotka on na ludzkie przeszkody w swoim dążeniu do celu: musi jednak pozostać skupiony na wielkim celu, który ma być osiągnięty.
Jeśli „gwiazda” zniknie, jak wtedy, gdy młody człowiek doświadcza wątpliwości lub duchowej oschłości, będzie, podobnie jak Mędrcy, szukał rady u tych, którzy są u władzy, aby poznać wolę Bożą i kontynuować swoje poszukiwania. Tak jak Magowie spotkali się z obojętnością ze strony mieszkańców Jerozolimy, młody człowiek może odkryć, że jego „przyjaciele” są całkiem obojętni wobec jego wyboru kapłaństwa, ale on pójdzie za przykładem Mędrców i nie zniechęci się.