Piłat dał Panu Jezusowi zaszczytny tytuł króla żydowskiego i wypisał go na krzyżu w trzech językach, wówczas najbardziej rozpowszechnionych, tylko ze złości i żądzy zemsty na żydach za to, iż na nim wymusili wydanie niesprawiedliwego wyroku, lecz równocześnie wcale o tym nie wiedząc, działa według widoków Opatrzności Boskiej; dowiódł tym bowiem prawdziwości słów Jezusa:
kto by się uniżał, będzie wywyższon (Mat. XXIII, 12);
i dopełnił proroctwa, iż opowiadanie Ewangelii przejdzie od żydów do Greków i do Łacinników czyli Rzymian, a przez nich — przez papieży rzymskich — do ludów wszelkich krajów i języków.
Napis, który starosta rzymski kazał na krzyżu umieścić, drażnił i obrażał pychę najwyższych kapłanów i uczonych w piśmie; przychodzą tedy do niego i mówią; Nie pisz, król żydowski ale iż on powiadał: Jestem Król żydowski. Piłat, który się dotychczas okazywał tak słabym i bojaźliwym, jest tym razem niewzruszony, odrzuca ich prośbę i mówi: Com napisał, napisałem. Quod scripsi, scripsi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz