24 maja: N.M.P., Wspomożycielki Wiernych.

Ukoronowanie Najśw. Maryi Panny na Królową Nieba i ziemi.

Poniedziałek Świąteczny w Oktawie Zesłania Ducha św.

24 maja, NMP, Wspomożycielki Wiernych

Dziewico Niepokalana, Matko Boga i Matko nasza, Mario, Ty widzisz, jak ze­wsząd szatan i świat napada na Wiarę na­szą, w której pragniemy dostąpić wieczne­go zbawienia i za łaską Bożą chcemy żyć i umierać. Wspomożycielko chrześcijan, wznów dla zbawienia naszego dawniejsze zwycięstwa. U stóp Twoich składamy silne postanowienie nie należeć nigdy do żad­nych towarzystw heretyckich i sekciarskich. Mario, cała niepokalana, przedstaw Boskie­mu Synowi Swemu silne nasze postanowie­nie i wyjednaj nam łaskę potrzebną, byśmy je mogli zachować aż do śmierci. Weź w Swą opiekę biskupów katolickich wraz z ducho­wieństwem i wiernym ludem, który zowie Cię swoją Królową; a mocą Swych próśb przyspiesz ten dzień, który ma ujrzeć wszyst­kie ludy zgromadzone około jednego, prawdziwego Pa­sterza. Amen.

 "Wiara święta głosi, iż w porządku łaski Maryja otrzymała od Trójcy Przenajświętszej tyle łask, ile natura ludzka, nie przestając być ludzką, unieść zdoła. Cokolwiek Bóg może dać człowiekowi, czymkolwiek Bóg może ozdobić duszę, umysł i serce człowieka, to wszystko dał Bóg Maryi. O ile Bóg może zbliżyć się do człowieka, o ile Bóg może zjednoczyć się z człowiekiem, nie zmieniając człowieka i nie podnosząc go do istoty Bóstwa, o tyle Trójca Najświętsza zbliżyła się do Przeczystej Panny. Łaska poświęcająca, rosnąca z każdą życia chwilą zacieśniała węzły miłości, przyjaźni i dziecięctwa Bożego w Niepokalanym Jej sercu. Łaski uczynkowe skuteczne towarzyszyły każdej myśli Jej rozumu i każdemu poruszeniu Jej woli, przydając Jej coraz to nowych blasków upodobania Bożego. Słusznie przeto Kościół głosi, że po Panu Jezusie Matka Najświętsza jest pierwszym i najwspanialszym arcydziełem miłości, potęgi i łaski Trójcy Przenajświętszej."

(List pasterski J. Ex. Arcybiskupa Józefa Bilczewskiego o czci Najświętszej Maryi Panny, fragment)