Deklaracja zasad: CMRI i liturgia papieża Piusa XII.

    
Sobór Watykański I nieomylnie naucza :

„Ojcowie bowiem IV Soboru Konstantynopolitańskiego, idąc ściśle śladami swoich poprzedników złożyli uroczyste wyznanie: „Pierwszym warunkiem zbawienia jest zachowanie normy prawdziwej wiary. Niemożliwe jest bowiem, aby słowa naszego Pana Jezusa Chrystusa, który powiedział: „Ty jesteś Piotr” – Skała i na tej skale zbuduję Kościół mój” (Mat. 16:18) nie były prawdziwe. I te prawdy potwierdził bieg historii, bo na Stolicy Apostolskiej religia katolicka zawsze pozostawała nieskalana, a jej nauki święte.

„Istotnie, tę doktrynę apostolską wyznawali wszyscy Ojcowie, a święci ortodoksyjni Doktorzy odnawiali ją i podążali za nią. W pełni bowiem zdawali sobie sprawę, że ta Stolica św. Piotra, zgodnie z Boską obietnicą Naszego Pana i Zbawiciela daną księciu Jego uczniów, zawsze pozostaje nieskażona żadnym błędem: „Modliłem się za tobą, aby nie ustała wiara twoja, a ty, gdy się nawrócisz, utwierdzaj swoich braci” (Łk 22:32).

   Liturgia i prawa liturgiczne są sprawą drugorzędnego przedmiotu nieomylności Kościoła; Papież Pius XII, jako prawdziwy papież nie mógł promulgować liturgii stanowiącej zagrożenie dla wiary. 

   Poza tym Sobór Watykański także nieomylnie naucza :

„Oświadczamy, że orzeczenie Stolicy Apostolskiej, której autorytet jest niezrównany, nie podlega rewizji przez nikogo; ani też nikomu nie wolno wydawać sądów na temat jej decyzji”.

   Dlatego, ponieważ papież Pius XII był prawdziwym papieżem, liturgia przez niego promulgowana nie podlega rewizji przez nikogo ani nikt nie może osądzać decyzji Papieża.

   Poza „Przywróconym Wielkim Tygodniem” papieża Piusa XII, ten sam Biskup Rzymu ustanowił dla Kościoła powszechnego święto św. Józefa Robotnika (1 maja) i święto Najświętszej Maryi Panny Królowej (31 maja) a także przedłużył post wielkopostny w Wielką Sobotę do północy.

Źródło: https://www.materdeiseminary.org/wp-content/uploads/2024/03/03-24-March-Adsum.pdf